Schrijven over #basisinkomen loont gewoonweg niet voor journalisten

Leestijd: 2 minuten

In One World Magazine schrijft Jolanda van de Beld over de onderbetaling van journalisten in de nieuwsmedia. Vanaf 14 cent per woord tot 35 cent achter een betaalmuur, worden ze beloond voor een artikel. Een goed onderbouwd artikel kost soms een maand om te schrijven en als je daar dan 1400 euro voor krijgt, dan is dat veel werk en geen vetpot.

Dagbladen nemen steeds minder journalisten in vaste dienst, en het leger aan freelancers ziet de tarieven dalen. Noodgedwongen combineren zijn onafhankelijke journalistiek met commerciële klussen, kiezen ze voor het makkelijkste verhaal of stoppen ze helemaal. Intussen neem het vertrouwen in de journalistiek af.

Daarom snap ik dat er weinig geschreven wordt over #basisinkomen, echter als alle freelance journalisten nu eens volmondig voor het onvoorwaardelijke basisinkomen zouden gaan staan, dan zou dat misschien een veel betere uitgangspositie voor een goede journalistiek zijn.

Als freelance journalisten iets overkomt, raakt dat direct hun inkomen, want met de huidige tarieven kunnen velen nauwelijks een buffer opbouwen, laat staan zich een arbeidsongeschiktheids-verzekering veroorloven.

Om een inkomen te krijgen dat rechtvaardig is heeft de NVJ berekend dat €45 een minimaal uurtarief moet zijn. De twee uitgevers, die 95% van de landelijke en regionale Nederlandse kranten in handen hebben, betalen nu echter €24 voor beginnende journalisten.

Het vak betaalt niet goed, kost veel stress en er is twijvel dat het journalistiek werk opweegt tegen de nadelen. Het is dan ook geen wonder dat veel freelancers kiezen voor commercieel werk naast hun journalistieke werk, het betaald beer en is noodzakelijk om rond te komen.

De gedachte dat commercieel werk doen betekent dat je faalt als journalist, zorgt ervoor dat het structurele probleem onderbelicht en onvoldoende erkend wordt.

Het zou ons allen sieren dat ook journalisten een onvoorwaardelijk #basisinkomen zouden kunnen hebben in plaats van bij te klussen, zodat er weer voldoende journalistieke achtergrondinformatie kan worden gezocht voor een te plaatsen artikel.

Sollicitatieplicht
“Zoals de situatie nu is heb je of een uitkering of een betaalde baan’, werd mij ooit verteld door een financieel deskundige. Dit nadat ik veel geld aan toeslagen mocht terugbetalen omdat ik een half jaar van de ‘dienst’ 25 % van mijn inkomsten bij de lokale krant mocht houden. Daarom zou een basisinkomen een uitkomst zijn, evenals voor die van duizenden andere freelance journalisten die in de marge blijven steken en er niet genoeg mee kunnen verdienen.”

One World:

We noemen het zelf journalistiek voor rechtvaardigheid. Wij vinden dat de wereld eerlijker en duurzamer moet én kan. Daarom zetten wij journalistiek in om dichter bij deze wereld te komen. Dus zijn we uitgesproken over onrecht en ongelijkheid. We geven ruimte aan gemarginaliseerde perspectieven en stemmen, zonder journalistieke basisprincipes overboord te gooien. We leggen de vinger op de zere plek, zijn niet bang voor pijnlijke gesprekken en hebben niks met heilige huisjes.

https://www.oneworld.nl/